fot. pow.

Słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku przy Nakielskim Ośrodku Kultury # wzięli udział w interesującej prelekcji na temat przemijania.

Motyw przemijania pojawia się w stwierdzeniu Boga, który, po popełnieniu przez Adama i Ewę grzechu pierworodnego, mówi o ludzkiej egzystencji ”prochem jesteś i w proch się obrócisz”, podkreślając , jak kruche i ulotne jest ludzkie życie.

Idąc dalej, przemijanie i marność ludzkiego losu pojawiają się również w Księdze Koheleta, który uważa, że dobra doczesne są niczym, natomiast w ”Wielkim Testamencie” F. Villon nawiązuje do średniowiecznego motywu vanitas (łac. marność), gdzie porusza temat utraty sił witalnych przez człowieka, utraty urody, starzenia się i niedoskonałości pamięci. Snuje także refleksje nad przemijaniem w historii. W swym utworze wspomina: „Ach gdzież są niegdysiejsze śniegi!”

Prelegentka dzisiejszego wykładu dla Uniwersytetu Trzeciego Wieku, Pani Krystyna Kowalska Wegner nie mówiła o starzeniu się od którego nie ma odwrotu, leczo o miłości, nadziei i harmonii z sobą. Podkreślała, że „żyjemy wśród ludzi i potrzebujemy kontaktów z nimi.” Wyjaśniała potrzebę spotykania się, pielęgnowania związków, przyjaźni i nowych znajomości. Zachęcała do „smakowania” jesieni życia, do czerpania z niej przyjemności cytując Cycerona:„Nie wystarczy zdobywać mądrości, trzeba jeszcze z niej korzystać”.

Pani Krystyna podkreślała, że życie jest jak gorąca czekolada, naprawdę można wiele w swoim życiu zmienić. Jeśli coś nas ogranicza, to na pewno nie to, ile wiosen przeżyliśmy. Wiek co najwyżej może być wymówką. Kiepską zresztą...

materiał: Lidia Bembnista

Autor nie wyraża zgody na komentowanie artykułu. 

Galeria

Powrót Drukuj